Basic English Grammar Course for Beginners | 37 Lessons | Learn with Esther


Bu video, başlangıç seviyesindeki İngilizce öğrenenler için temel dil bilgisi dersleri sunan bir YouTube kanalı olan "Shaw English Online" tarafından hazırlanmış. Video serisi, 37 dersten oluşuyor ve İngilizce öğrenmeye yeni başlayanlar için temel konuları kapsıyor. İşte videolardaki bazı önemli konuların detaylı açıklaması:

  • Ünsüzler ve Sesli Harfler: İngiliz alfabesindeki 26 harften 5 tanesinin ana sesli harfler (a, e, i, o, u) ve bir tanesinin özel sesli harf (y) olduğu belirtiliyor. Geri kalan harflerin ünsüz olduğu açıklanıyor. 'y' harfi kelime başında veya /u/ sesi çıkardığında ünsüz kabul edilir. Sesli harfleri hatırlamak için "a, e, i, o, u ve bazen y" ifadesi kullanılıyor.

  • 'a' ve 'an' kullanımı: İsimlerin önünde 'a' veya 'an' kullanıldığı, 'a'nın ünsüzle başlayan isimler için, 'an'ın ise sesli harfle başlayan isimler için kullanıldığı anlatılıyor. İsimler, kişi, yer, şey veya hayvan olarak tanımlanıyor. 'an' ifadesinin, önüne geldiği kelime ile birleşik gibi okunması gerektiği vurgulanıyor.

  • Tekil ve Çoğul İsimler: Tekil isimlerin bir şeyi ifade ettiği ve önünde 'a' veya 'an' aldığı belirtiliyor. Çoğul isimlerin ise birden fazla şeyi ifade ettiği ve genellikle sonuna 's' veya 'es' eki aldığı açıklanıyor. İsimlerin çoğul yapılırken 's' veya 'es' eklenmesi gerektiği ve hangi durumlarda 'es' ekleneceği açıklanıyor. Kelime sonu 'ch' veya 'sh' ile bitiyorsa 'es' eklenmesi gerektiği belirtiliyor.

  • Öznel Zamirler: İngilizcedeki öznel zamirler (I, he, she, it, you, we, they) tanıtılıyor ve bunların cümle içindeki kullanımları örneklerle açıklanıyor. "He" ve "she" zamirlerinin yalnızca erkekler ve kadınlar için kullanıldığı belirtiliyor. İki veya daha fazla şeyden bahsederken "they" zamirinin kullanıldığı açıklanıyor.

  • 'be' Fiili ve Kısaltmalar: Öznel zamirlerle birlikte kullanılan 'be' fiili (am, is, are) tanıtılıyor ve bu fiillerin kısaltılmış halleriyle birlikte (I'm, he's, she's, it's, you're, we're, they're) kullanımları örneklerle açıklanıyor. 'be' fiili kullanılırken, tekil isimlerin önüne 'a' veya 'an' getirilmesi gerektiği vurgulanıyor. Çoğul isimlerde ise 's' takısının kullanıldığı, 'a' veya 'an'ın atıldığı belirtiliyor.

  • 'be' Fiili ile Olumsuz Cümleler: 'be' fiili ile olumsuz cümle kurarken 'not' kelimesinin kullanıldığı ve bunun kısaltmasının 'n’t' olduğu açıklanıyor. 'not' kelimesinin, öznel zamir ve 'be' fiilinden sonra geldiği belirtiliyor. Tekil isimler için 'a' veya 'an' kullanırken, çoğul isimler için sadece 's' takısının kullanıldığı tekrarlanıyor.

  • 'be' Fiili ile Soru Cümleleri: 'be' fiili ile soru sorarken 'be' fiilinin cümlenin başına getirildiği anlatılıyor. Soru cümlelerinde tonlamanın yükseltilmesi gerektiği vurgulanıyor. Sorulara "yes, I am" veya "no, I'm not" şeklinde cevap verilebileceği açıklanıyor.

  • Soru Kelimeleriyle Soru Sorma: "What" soru kelimesi ve "be" fiili kullanılarak nasıl soru sorulacağı anlatılıyor. Tekil nesneler için "What is this?" ve çoğul nesneler için "What are these?" sorularının kullanıldığı açıklanıyor.

  • 'this', 'that', 'these', 'those' kullanımı: Yakındaki isimlerden bahsederken 'this' ve 'these' kelimelerinin, uzaktaki isimlerden bahsederken ise 'that' ve 'those' kelimelerinin kullanıldığı açıklanıyor. Tekil isimler için 'this' ve 'that', çoğul isimler için 'these' ve 'those' kullanıldığı vurgulanıyor.

  • İyelik Sıfatları ve Zamirleri: İyelik sıfatlarının (my, your, his, her, its, our, their) bir şeyin kime ait olduğunu belirtmek için kullanıldığı ve ardından bir isim gelmesi gerektiği anlatılıyor. İyelik zamirlerinin (mine, yours, his, hers, its, ours, theirs) de aynı amaçla kullanıldığı ancak ardından bir isim gelmesine gerek olmadığı belirtiliyor.

  • Artikeller (a, an, the): 'a' ve 'an' artikellerinin, ilk kez bahsedilen isimlerin önünde kullanıldığı, 'the' artikelinin ise daha önce bahsedilmiş veya tek olan isimlerin önünde kullanıldığı açıklanıyor. Ayrıca, tek ve benzersiz isimlerin (güneş, ay, gökyüzü gibi) önünde 'the' kullanıldığı vurgulanıyor.

  • Edatlar (in, on, under): Bir şeyin nerede olduğunu belirtmek için kullanılan edatlar (in, on, under) tanıtılıyor ve örneklerle açıklanıyor.

  • Sıfatlar: İsimleri tanımlamak için kullanılan sıfatların (renk, boyut, şekil vb.) isimden önce geldiği anlatılıyor.

  • 'have' ve 'has' kullanımı: Bir şeye sahip olmayı ifade etmek için kullanılan 'have' ve 'has' fiillerinin öznel zamirlere göre nasıl değiştiği açıklanıyor. 'he', 'she', 'it' için 'has', diğer özneler için 'have' kullanıldığı belirtiliyor.

  • 'have' ve 'has' ile Olumsuz Cümleler: 'have' ve 'has' ile olumsuz cümle kurarken 'do not have' (don't have) ve 'does not have' (doesn't have) yapılarının kullanıldığı açıklanıyor. 'he', 'she', 'it' için 'doesn't have', diğer özneler için 'don't have' kullanıldığı belirtiliyor.

  • 'have' ile Soru Sorma: 'have' ile soru sorarken, 'he', 'she', 'it' için 'does' ile başlandığı ve diğer özneler için 'do' ile başlandığı açıklanıyor. Sorulara "yes, I do/does" veya "no, I don't/doesn't" şeklinde cevap verilebileceği belirtiliyor.

  • Şimdiki Zaman (Simple Present Tense): Şimdiki zamanın gerçekler, genel durumlar, alışkanlıklar ve rutinler için kullanıldığı açıklanıyor. Ayrıca, sürekli olmayan fiillerle de şimdiki zamanın kullanıldığı belirtiliyor. Olumlu cümlelerde fiilin özneye göre 's' veya 'es' alabileceği, olumsuz cümlelerde 'do not' veya 'does not' kullanıldığı, soru cümlelerinde ise başa 'do' veya 'does' getirildiği anlatılıyor.

  • Şimdiki Sürekli Zaman (Present Continuous Tense): Şu anda devam eden eylemler, uzun süreli devam eden eylemler ve yakın gelecekteki planlar için kullanıldığı belirtiliyor. Olumlu cümlelerde 'be' fiili (am, is, are) ve fiilin '-ing' eki almış haliyle kullanıldığı, soru cümlelerinde ise 'be' fiilinin başa getirildiği anlatılıyor.

  • Şimdiki Mükemmel Zaman (Present Perfect Tense): Geçmişte gerçekleşmiş ancak ne zaman olduğu önemli olmayan veya bilinmeyen eylemler, geçmişte başlayıp günümüzde devam eden eylemler ve yakın zamanda gerçekleşen eylemler için kullanıldığı açıklanıyor. Olumlu cümlelerde 'have' veya 'has' ve fiilin üçüncü haliyle kullanıldığı, soru cümlelerinde ise 'has' veya 'have'in başa getirildiği belirtiliyor. 'for' ve 'since' kullanımının da bu zamanda önemli olduğu belirtiliyor.

  • Şimdiki Mükemmel Sürekli Zaman (Present Perfect Continuous Tense): Geçmişte başlayıp günümüzde devam eden eylemler, yakın zamanda gerçekleşmemiş eylemler ve yakın zamanda durdurulmuş eylemler için kullanıldığı belirtiliyor. Olumlu cümlelerde 'have been' veya 'has been' ve fiilin '-ing' eki almış haliyle kullanıldığı, olumsuz cümlelerde 'not'un 'have/has'den sonra geldiği, soru cümlelerinde ise 'have/has'in başa getirildiği anlatılıyor.

  • Geçmiş Basit Zaman (Simple Past Tense): Geçmişteki genel durumlar, eylemler veya alışkanlıklar için kullanıldığı açıklanıyor. 'be' fiilinin 'was' ve 'were' olarak kullanıldığı, düzenli fiillerin sonuna '-d' veya '-ed' eklenerek, düzensiz fiillerin ise farklı şekillerde değiştirildiği anlatılıyor. Olumsuz cümlelerde 'did not' veya kısaltması 'didn't' kullanıldığı, soru cümlelerinde ise başa 'did' getirildiği belirtiliyor.

  • Geçmiş Sürekli Zaman (Past Continuous Tense): Geçmişte devam eden eylemler veya aynı anda gerçekleşen iki eylem için kullanıldığı belirtiliyor. Olumlu cümlelerde 'was' veya 'were' ve fiilin '-ing' eki almış haliyle kullanıldığı, olumsuz cümlelerde 'not' kelimesinin 'was/were'den sonra kullanıldığı, soru cümlelerinde ise 'was/were'in başa getirildiği anlatılıyor. "When" ve "while" bağlaçlarının kullanıldığı durumlar açıklanıyor.

  • Geçmiş Mükemmel Zaman (Past Perfect Tense): Geçmişte belirli bir zamandan önce gerçekleşen eylemleri anlatmak için kullanıldığı açıklanıyor. Olumlu cümlelerde 'had' ve fiilin üçüncü haliyle kullanıldığı, olumsuz cümlelerde 'had not' kullanıldığı, soru cümlelerinde ise 'had'in başa getirildiği belirtiliyor.

  • Geçmiş Mükemmel Sürekli Zaman (Past Perfect Continuous Tense): Geçmişte devam eden bir eylemi, geçmişteki başka bir noktaya kadar anlatmak için kullanıldığı belirtiliyor. Olumlu cümlelerde 'had been' ve fiilin '-ing' eki almış haliyle kullanıldığı açıklanıyor. Bu zamanın daha çok sebepleri veya sonuçları vurgulamak için kullanıldığı ifade ediliyor.

  • Gelecek Basit Zaman (Simple Future Tense): Gelecekteki eylemleri ve planları ifade etmek için kullanıldığı belirtiliyor. 'will' veya 'be going to' yapılarının kullanıldığı, olumsuz cümlelerde 'will not' veya 'be not going to' kullanıldığı, soru cümlelerinde ise 'will' veya 'be' fiilinin başa getirildiği anlatılıyor.

  • Gelecek Sürekli Zaman (Future Continuous Tense): Gelecekte devam eden eylemleri anlatmak için kullanıldığı belirtiliyor. Olumlu cümlelerde 'will be' ve fiilin '-ing' eki almış haliyle kullanıldığı, olumsuz cümlelerde 'will not be' kullanıldığı, soru cümlelerinde ise 'will'in başa getirildiği açıklanıyor.

  • Gelecek Mükemmel Zaman (Future Perfect Tense): Gelecekte belirli bir zamanda tamamlanmış olacak eylemleri anlatmak için kullanıldığı belirtiliyor. Olumlu cümlelerde 'will have' ve fiilin üçüncü haliyle kullanıldığı, olumsuz cümlelerde 'will not have' kullanıldığı, soru cümlelerinde ise 'will'in başa getirildiği açıklanıyor.

  • Gelecek Mükemmel Sürekli Zaman (Future Perfect Continuous Tense): Gelecekte belirli bir süre devam edecek olan bir eylemi veya durumu belirtmek için kullanıldığı açıklanıyor. Bu zamanın daha çok süreyi vurgulamak için kullanıldığı belirtiliyor. Olumlu cümlelerde 'will have been' ve fiilin '-ing' eki almış haliyle kullanıldığı açıklanıyor.

Bu dersler, İngilizce öğrenenler için dil bilgisi temellerini kapsamlı bir şekilde sunmayı hedeflemektedir.

google.com, pub-6105902609735865, DIRECT, f08c47fec0942fa0